In 2015 opende de Broederij als ontmoetingsplek in de wijk Lindenholt. De oprichters leerden al snel de buurman kennen: Fred, een weduwnaar van toen 82 jaar. Een ijdele en zelfstandige man, die hield van muziek en plaatjes draaien. Fred vormt de inspiratiebron voor onze voorstelling.

Jorine de Bruin vertelt: “Fred was een beetje op zichzelf, en toen we hem leerden kennen ook eenzaam. Ik maakte dagelijks een praatje met hem, over de heg of op een bankje in de tuin. Hij vertelde over de Vaart, waar hij had gewerkt, en over zijn tijd als kleine jongen in Indonesië. Wanneer we iets gezelligs organiseerden, haalde ik hem op en bracht hem weer thuis. Zijn gezondheid ging achteruit, maar hij bleef langskomen. Door de Broederij werd het netwerk van Fred groter, iedereen hielp hem graag en hij werd gemist als hij er een keer niet was.”

Toen Fred steeds slechter ter been werd en de wijk niet meer uitkwam, ontstond samen met buurman John het wilde plan om een Riskja aan te schaffen. “Die Rikjsa kwam er,” vertelt Jorine. “We hebben samen nog een ritje mogen maken. Een paar weken later is Fred in verbinding en omringd door mensen uit de buurt overleden.”

Fred kon thuis blijven wonen tot het einde, omdat hij erbij hoorde als mens. Naast schoonmaakhulp waren er geen georganiseerde zorgrollen door instanties. Freds buurvrouw Anneke kookte, de buurmannen hielpen in de tuin en buurvrouw Ineke kwam na haar werk (als wijkverpleegkundige) vaak even extra kijken. Tegen zijn einde werd Fred somber en soms wat bozig, maar ook dat mocht er zijn, want hij was onze Fred.

Voor de voorstelling Net als Fred gaan we op zoek naar de verhalen van senioren net als Fred. Wat gebeurt er met je wanneer je van zorg afhankelijk wordt? Hoe blijf je verbonden met de wereld om je heen? Met onze voorstelling benadrukken we het belang van steun en verbinding in onze huidige maatschappij. We doen een appèl op de liefde!